ชีวิตมักต้องเจอกับทางเลือกเสมอ เดินๆไปก็มีทางแยกให้เลือกเดิน อยากให้ชีวิตเหมือนกับเกม ที่ลองเลือกเดินได้ทุกทาง ถ้ามันไม่ใช่ก็ย้อนกลับมาใหม่ แต่ในเมื่อเส้นทางที่กำลังเดินอยู่นี้ คือทางแห่งชีวิต ทางที่เดินแล้วเดินเลยย้อนกลับมาไม่ได้ มันเลยมีทั้งสุข และทุกข์ บางครั้งก็เจอทางเดินที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ บางครั้งก็เจอแต่ขวากหนามคอยทิ่มแทง คอยบั่นทอนกำลังใจ ให้โทษตัวเองเสมอว่า เลือกทางเดินที่ผิด เหมือนกับวันนี้ ที่เจอทางเลือกมาให้เลือกอีกแล้วแต่คราวนี้ มองไปทางไหน ก็มีแต่ทางที่ช้ำใจเคยคิดเหมือนกัน ว่าทางที่ดีที่สุด อาจจะเป็นการหยุดเดินก็ได้ นั่งพักอยู่ณ ตรงนี้ ไม่ต้องไปเผชิญอะไรข้างหน้า ที่ไม่รู้ว่าคืออะไรแต่มันก็อาจจะทำให้เราพลาดสิ่งสวยงามในชีวิตไปก็ได้ทางข้างหน้าที่เราเลือก อาจจะเจอแต่ทางที่ช้ำ สักพันครั้งแต่ถ้าครั้งที่พันหนึ่ง เจอทางที่ใช่ และใช่ตลอดไปมันก็คุ้ม เพราะฉะนั้นวันนี้เราจะไม่หยุดเดิน ความช้ำมันต้องมีวันจางหายสิความเจ็บปวดต้องมีวันบรรเทา วันนี้เราจะไม่หนีอีกต่อไป จะไม่คิดที่จะวิ่งหันหลังกลับไปเด็ดขาดในเมื่อวิ่งกลับไปไม่ได้นี่นา มีแต่ต้องมุ่งหน้าขอให้ทุกคนที่เคยผ่านทางนี้มาแล้ว ขอให้คนที่ตามหลังมาช่วยกันเป็นกำลังใจให้ด้วย จนกว่าจะถึงวันนั้น "วันที่ได้ถึงฝั่งฝันเสียที"
